Rik Tans (B) ft. Kathleen Vandenhoudt & Pascale Michiels (Billy & Bloomfish) De Schuur Mariakerke (06-06-2021) report: Steven Kauffmann & photo credits: Anja Cleemput info club: De Schuur info band: Rik Tans - Billy & Bloomfish © Rootsville 2021

Sinds jaar en dag is Rik Tans de bezieler van de Schuur in Mariakerke. Hij is tevens oprichter van de Schedelgeboorten, singersongwriter en performer. Vandaag speelde hij met twee vrouwelijke topmuzikanten : Billy & Bloomfish ,oftewel Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels. Hij grossiert in Nederlandstalige, tragi​-komische liederen, over Uw, ons en zijn leven. Rik Tans richtte begin jaren '90 samen met Jan Carpentier de groep De Schedelgeboorten op waarvoor hij nagenoeg 25 jaar tekstschrijver en spelend lid was. Eén van de vele hoogtepunten waren de uitnodigingen voor de Nekka Nachten in het Sportpaleis te Antwerpen met De Nieuwe Snaar en Kommil Foo. 'Nu!' was het eerste programma van TANS. Nederlandstalige muzikale humor over ùw leven en de liefde en alles wat daar bij hoort...

In de volgelopen tuin van zijn lieve buurman zou Rik Tans vandaag grasduinen in oud en nieuw werk, geflankeerd door de twee bovenvermelde flukse dames, die hem op een schier eindeloos arsenaal aan muzikale prullaria-curiosia-instrumenten ondersteunden en aldus de totale oud van extra schakeringen & laagjes karma/aura/patina voorzagen. Afgetrapt werd er met een gouwe ouwe uit het Schedelgeboorten-repertoire “Ondersteboven” (je hebt me ondersteboven, binnenstebuiten, achterstevoren gekeerd, van jou heb ik alles,werkelijk alles over de liefde geleerd…). Aansluiten deed dit olijke trio met “Reinhilde” (dat hij ooit voor zijn toenmalige vrouw schreef), met een spooky intro & feel, deze korte mythologie van de liefde , werd met subtiele accentjes volgestouwd en bevatte (h)eerlijke zinswendes zoals “deze liefde smaakt naar levertraan”. Tristesse alom bij het zich pijnlijk langzaam ontvouwende “Ik voel me zo alleen”.

Dan was er gading voor de “Iedereen Beroemd”-kijkers (nvdr: de rubriek “De Doos”); letterlijk over bijhouden en wegsmijten en de nogal frequent botsende en verwarrende incompabiliteit hiervan, versus verhuisperikelen en onderlinge meningsverschillen hieromtrent allerhande, op een lekkere reggae-deunbeat à La Doe Maar 😉 De doos van Pandora / Fernand Costermans getoondicht: “Er zit vanalles in en je haalt er nog iets uit …” humorvol(ledig) ! Daarna een nieuwe songh over de nadelen van VOOR/Na met een voorkeur voor “voor”denken ipv (na)denken, ’n alweer filosofische overpeinzing die stemmig uit de startblokken schoot en eigenlijk handelde over het wegglijden van de tijd, terwijl we al dan niet half op het juiste spoor zitten … Hierna weer droefheid alom : “weggaan heeft geen zin en hele dagen in de zetel zitten al evenmin”. De lotgevallen van de muizeval en op die guillotine “Ocharme Muizeke” kwamen vervolgens – ahum – noodlottig aan bod. Tot algemene genoegdoening achternagezeten door een “Vrouwvriendelijk Lied”, dat vooral ging over véél spijt na (heel) grote dorst en de aanslepende perikelen met dien verstande in “Ventje is ziek” (foeifoeifoei, hij had wéér gedronken …). Dan was het de beurt aan “Mooie Linda”, met haar onweerstaanbare aroma dat menig mannenhart sneller doet slaan !!! PAUZE

De 2de set dan met “Bij de Dokter” (“kom maar binnen, zet u maar neer, en zeg me : waar doet het zeer ?”). Een consultatie met lichtzurige aanzet, en met een zeer onfrisse afdronk, met direct daarop een blueske over het geluk. Rik Tans zong “ik ben blij en gelukkig dat ik er ben” (wij ook ! ), over toch nog iets goeds zien, zelfs in het slechte, that’s the secret. Met een smaakvolle solo-interventie van Kathleen op de solo ! “Patrick Dedonder”, ene handige Harry en tevens sociaalbewogen technisch wonder, familie en vrienden kunnen niet zonder (hem), altijd standby dus, maar ZIJ HEEFT HET GEHAD MET HEM … En dan “Sleet” over aftakeling enzo ‘hoe lelijker, hoe beter voor de man’ met hilarische tierlantijntjes op de kazoo door Kvdenhout.

Dan nieuwe werk “Doe me dat niet aan”, met daarin de opdracht: zeg wat je te zeggen hebt, als expliciet daadkrachtig elixir voor een simpelder leven … ad rem en geen gorilla’s in de mist … Het hanteren van de gesproken taal is in wezen immers niet zo moeilijk: pers wat lucht naar uw spraakkanaal, een mooi huppelende tango. Over naar de volgorde van de werkzaamheid in “Ja, die komt goe(d)” over een eens witte broek waarvan de wijnvlek gedept wordt met een keukenhanddoek in het kruis en wat dat zoal met een man doet Lijf en leden bleven niet onberoerd, op de tonen van “Child in time” in de refreinen ging de hoed met terechte gulle giften rond. Nog een slotsomlied over wie Rik Tans is en waarom hij dit doet (en hij doet dat zeer goed, jawohl sehr gut!) ’n soort van beginselverklaring en zo was de circel van het optreden rond. Everybody (more than) HAPPY !!!